ලබ් ඩබ්.... ලබ් ඩබ්.

මරු........

ජීවත් වෙන්න  වෙන්න  මරු......

මම වැටුන බින්දුවටම...

මගේ ලග හිටපු හැම කෙනෙක්ම හැම දෙයක්ම..

යාළුවො ....හිහ්....

ඊ මං ආදරේ කරපු කෙල්ල....පුහ්....

ඒකිට  අම්මලාගේ හිත රිද්දන්න බෑලු...

ඕක තමා ජීවිතේ .......

මට ඇඩුන...මම කෑ ගගහ ඇඩුව...

මගේ ලෝකේ සුනු විසුනු වුනා...

මට මැරෙන්න ඕනේ වුනා....

ගෙදර තිබ්බ ඔක්කොම බෙහෙත්

ජාති බීව.....

ඔලුව බිත්තියේ ගැහුවා. නහයෙන් ලේ

ගලනකන්....

මම නැගිටිනකොට...

ඇඳ වටේට දොස්තරල නර්ස්ලා..

67....65... 60.............කව්දෝ කෑගහනවා .. ලබ් ඩබ්.

54.........31..25...නර්ස්ලා කෑගහන්නවා

20..19..18..17..ලොකු දොස්තර

දුවගෙන ආව ..මම හිතන්නේ  සේලයින් එකට

මොනවදෝ ගැහුවා..

මට මේ ඔක්කොම

පේනවා...මම ඔක්කොම බලාගෙන ඉන්නවා..

18..20..24...30..36..40..60...70....79.. ඇති යන්තම්..

කියල කියනවා මට හොදටම ඇහුන

මම දැක්ක දොස්තර මහත්තය

දාඩිය පිහිදානවා ..

මම හිනා වුනා

දොස්තර මහත්තය හෙමීට මගේ ලගට ආව..

හෙමීට තට්ටුවක්

දාලා දැන් ඉතින් ජීවත් වෙයන් කොල්ලෝ  

කිව්වා..........

හ්ම්ම්.......

දැන් මම ජීවත් වෙනවා...

දැන් මම දන්නවා

එදා මම වැටුනේ නැගිටින්න පුළුවන් බව දන්නේ කියල..

ආයේ මාව වට්ටන්න කාටවත් බෑ.

මම වැටෙන්නෙත් නෑ..........